روح‌ها می‌توانند برای درک کیفیت‌های مختلف شکل‌های متفاوتی به خود بگیرند. مثلا سنگ‌ بشوند تا غلظت Density را تجربه کنند، یا به‌صورت درخت، آرامش و صفا را بیاموزند. به‌صورت آب، یک‌پارچگی و اتحاد را درک کنند، به‌صورت پروانه، زیبایی و آزادگی و سبک‌بالی و بالاخره به‌صورت نهنگ، قدرت و عظمت را تجربه کنند. مردم منکر هستند که این توانایی، نمایشگر وضعیت‌های قبلی و تغییر شکل تدریجی هر موجود است. روح‌ها حتی می‌توانند کاملا به‌صورت یک احساس مطلق مثل محبت درآیند و در بین زندگی‌های زمینی آگاهی خود را در این مورد افزایش دهند. علاوه‌بر این، سوژه‌ها حتی صحبت از این می‌کنند که در مرحله‌‌ای از موجودیت خود در زمره‌ی ارواح مرموز و افسانه‌ای بوده‌اند که در آداب و سنت‌های قدیمی از آنها یاد می‌شود. بیان این مطالب به‌نحو بسیار صریح و روشن سبب می‌شود که من نتوانم آنها را صرفا متافوریک (استعاره‌ای) قلمداد کنم. احساس می‌کنم که افسانه‌های باستانی زاییده خاطرات شیرینی است، که روح‌ها از گذشته‌های خیلی دور و حتی از عوالم دیگر با خود به کره‌ی زمین آورده‌اند.

صفحه 216